As ik út Tresoar weirin, troch de Lytse Tsjerkestrjitte, haw ik in stel rigels fan Obe Postma yn 'e holle, út in gedicht dat ik krekt dêrfoar lêzen ha: Ik rin troch de stêd as in ûnbekende. Hja sizze net: sjoch, dêr is de dichter fan it Fryske lân of |